Υπέροχα εθνικά πάρκα στη Γουατεμάλα για ερείπια, πεζοπορίες στη ζούγκλα, ηφαίστεια και άλλα

Η Γουατεμάλα είναι γεμάτη με ποικίλα άγρια ​​ζώα, τροπικά τροπικά δάση και μερικά από τα παλαιότερα και πιο εντυπωσιακά ερείπια στον κόσμο.

Είτε θέλετε να κάνετε πεζοπορία στη ζούγκλα προσπαθώντας να εντοπίσετε ένα άπιαστο τζάγκουαρ (καλή τύχη) είτε να σκαρφαλώσετε σε ένα ενεργό ηφαίστειο για να ψήσετε marshmallows πάνω από ψυχρή λάβα, η Γουατεμάλα δεν έχει έλλειψη υπαίθριων δραστηριοτήτων για τους λάτρεις της φύσης.

Η μεγαλύτερη προστατευόμενη περιοχή της χώρας είναι το αποθεματικό της βιόσφαιρας των Μάγια, που βρίσκεται στη βόρεια περιοχή του El Petén, όπου τα εθνικά πάρκα και τα καταφύγια περιέχουν τεράστιες εκτάσεις τροπικού δάσους. Κάποια είναι εύκολα προσβάσιμα, όπως το εμβληματικό Tikal. Άλλα είναι για τους πραγματικά ατρόμητους, όπως τα απομακρυσμένα ερείπια του El Mirador, που είναι προσβάσιμο μόνο σε ένα πενθήμερο ταξίδι μέσα στη ζούγκλα. Όποιο επίπεδο περιπέτειας κι αν αναζητάτε, αυτό το μέρος της χώρας είναι το μέρος όπου ζει η πλειονότητα της βιοποικιλότητας της Γουατεμάλας και δεν πρέπει να το χάσετε.

Εδώ είναι επτά από τα καλύτερα εθνικά πάρκα στη Γουατεμάλα για όσους αγαπούν να εξερευνήσουν.

Οι λάτρεις της ιστορίας πρέπει να κατευθυνθούν στο Parque Nacional El Mirador

Το 1926, καθώς ο πιλότος Τσαρλς Λίντμπεργκ πετούσε πάνω από την πυκνή ζούγκλα στη βόρεια Γουατεμάλα, είδε αυτό που νόμιζε ότι ήταν ηφαίστεια να υψώνονται από τα δέντρα. Μετά από πιο προσεκτική επιθεώρηση, τα ερείπια του El Mirador ανέτρεψαν την ιστορία, όταν οι ειδικοί διαπίστωσαν ότι αυτή ήταν μια πόλη ακόμα πιο παλιά από το Tikal. Η μερική ανασκαφή των ερειπίων έδειξε ότι το El Mirador άκμασε πριν από τουλάχιστον 2000 χρόνια και ήταν πιθανότατα η πρώτη κοινωνία σε επίπεδο κράτους στο Δυτικό Ημισφαίριο. Στο πάρκο βρίσκεται επίσης η La Danta, μια από τις μεγαλύτερες (σε όγκο) πυραμίδες στον κόσμο, καθώς και αρχαία τέχνη που απεικονίζει σκηνές από το Popol Vuh, ένα θεμελιώδες ιερό κείμενο των Μάγια.

Η ζούγκλα που περιβάλλει τα ερείπια είναι εξαιρετικά ποικιλόμορφη, με πέντε είδη τροπικών δασών που καλύπτονται με θόλους από πανύψηλα δέντρα ραμονιού και σαπωντίλα. Τα τζάγκουαρ και τα πούμα είναι γνωστό ότι περιφέρονται σε αυτό το μέρος της χώρας και είναι επίσης ένας διάδρομος για μεταναστευτικά πουλιά, καθιστώντας το έναν παράδεισο για παρατηρητές πουλιών. Οι ασβεστολιθικοί βράχοι είναι το τελευταίο μέρος στη γη όπου μπορεί να εντοπιστεί το γεράκι με πορτοκαλί στήθος και σπάνιοι αετοί της άρπυιας αποκαλούν επίσης αυτή την περιοχή πατρίδα.

Υπάρχει μόνο ένα αλίευμα για μια επίσκεψη εδώ: τα ερείπια του El Mirador είναι προσβάσιμα μόνο με μια πενθήμερη πεζοπορία στη ζούγκλα ή με ιδιωτικό ελικόπτερο. Η πεζοπορία στη ζούγκλα μπορεί να οργανωθεί στη μικρή πόλη Carmelita λίγο έξω από το Flores στο El Petén.

Κάντε πεζοπορία σε ένα ηφαίστειο που βουίζει στο Parque Nacional Volcán de Pacaya

Με ύψος 2552 μέτρα (8372 πόδια), το Volcán Pacaya είναι η πιο δημοφιλής πεζοπορία στη Γουατεμάλα – και δεν αποτελεί έκπληξη το γιατί. Ένα από τα πιο συναρπαστικά ταξίδια στο ηφαίστειο της Κεντρικής Αμερικής, το βουνό (ενώ είναι ενεργό) είναι ασφαλές να αναρριχηθεί. Μπορείτε ακόμη και να ψήσετε marshmallows πάνω από κρύα λάβα όταν φτάσετε στην κορυφή. Το Pacaya κάνει το τέλειο ημερήσιο ταξίδι είτε από την Πόλη της Γουατεμάλας είτε από την Αντίγκουα και είναι μια πεζοπορία που είναι ευχάριστη σχεδόν σε όλους χάρη στα καλοδιατηρημένα μονοπάτια με καλή σήμανση, δημόσια μπάνια, στάσεις ανάπαυσης και πολλούς πωλητές που πωλούν σνακ στη διαδρομή.

Το μονοπάτι σας μεταφέρει μέσα από δάση και χωράφια προτού ανοίξετε σε δροσερά χωράφια λάβας κοντά στην κορυφή. Είναι δυνατό να νοικιάσετε ένα άλογο για να σας μεταφέρει στο ηφαίστειο (ή να έχετε κάποιον με άλογο να περπατήσει δίπλα σας, εάν θέλετε να πηδήξετε σε οποιοδήποτε σημείο της διαδρομής). Όπως κι αν επιλέξετε να ανεβείτε στην Pacaya, αξίζει τον κόπο για την απίστευτη θέα από την κορυφή των γειτονικών ηφαιστείων Agua, Fuego και Acatenango.

Βρείτε το εθνικό πουλί της Γουατεμάλας στο Biotopo del Quetzal

Το εντυπωσιακό κόκκινο και γαλαζοπράσινο κετσάλ είναι το εθνικό πουλί της Γουατεμάλας και θεωρείται ιερό πολύ πριν φτάσουν οι κατακτητές. Τα Quetzal έχουν ζωγραφιστεί σε τοιχογραφίες και τατουάζ σε πολλούς περήφανους πολίτες σε όλη τη χώρα. Το νόμισμα της Γουατεμάλας φέρει ακόμη και το όνομα αυτού του εμβληματικού πουλιού. Αν θέλετε να πάρετε μια γεύση από ένα ζωντανό στην άγρια ​​φύση, μια επίσκεψη στο Biotopo del Quetzal νότια του Cobán είναι απαραίτητη.

Το να δεις ένα είναι ακόμα θέμα τύχης, αλλά στατιστικά, οι πιθανότητες είναι υψηλότερες εδώ από οπουδήποτε αλλού στη χώρα. Το πάρκο έκτασης 2580 στρεμμάτων είναι αφιερωμένο στη διατήρηση του δάσους νεφών και της άγριας ζωής που το αποκαλούν σπίτι, συμπεριλαμβανομένου του κετζάλ – τώρα, δυστυχώς, κινδυνεύει με εξαφάνιση.

Το πάρκο έχει δύο μετρίως δύσκολα μονοπάτια, το ένα 2 χλμ (1,2 μίλια), το άλλο 4 χλμ (2,5 μίλια), καθένα από τα οποία σας ανεβάζει σε ένα μικρό βουνό γεμάτο με τεράστιες φτέρες, βρωμέλιες και ορχιδέες. Τα πεύκα, τα κυπαρίσσια και οι ευκάλυπτοι φιλοξενούν τέτοια τροπικά πουλιά όπως το σμαραγδένιο τουκανέτα και τα γεράκια του δάσους, εκτός από τα κετζάλ. Στο τέλος των μονοπατιών, μπορείτε να δροσιστείτε σε καταρράκτες πριν κατευθυνθείτε προς τα κάτω. Η καλύτερη εποχή του χρόνου για να δεις πουλιά κετζάλ είναι τον Μάρτιο ή τον Ιούνιο, πριν ή μετά την περίοδο φωλεοποίησης.

Κάντε μια χαλαρωτική περιήγηση με σκάφος στο Parque Nacional Río Dulce

Ένα ποτάμι μήκους 30 χιλιομέτρων (18,6 μιλίων) γεμάτο με νούφαρα και τα 18.000 στρέμματα υγροτόπων που τον περιβάλλουν αποτελούν το Εθνικό Πάρκο Río Dulce στην ακτή της Καραϊβικής – και ο πιο δημοφιλής τρόπος για να δείτε το καταφύγιο είναι με βάρκα. Μπορούν να οργανωθούν εκδρομές στην πόλη Río Dulce. αποτελούνται από μια άτονη δίωρη βόλτα στο μήκος του ποταμού, με πολλές ευκαιρίες για εντοπισμό της άγριας ζωής στη διαδρομή. Τα μαγγρόβια του Río Dulce φιλοξενούν κροκόδειλους και αποτελούν έναν από τους τελευταίους γνωστούς βιότοπους για το απειλούμενο με εξαφάνιση ανθρωποειδές. Ένα φαράγγι ζούγκλας βρίσκεται στις εκβολές του ποταμού και είναι ένα δημοφιλές στέκι για παρατηρητές πουλιών που αναζητούν να εντοπίσουν γεράκια, ερωδιούς, τσικνιές και αλκυόνες.

Πιο πέρα ​​κατά μήκος του ποταμού, μια εκπληκτική όψη βράχου καλυμμένη με πράσινο της ζούγκλας και βρωμέλιδες που ονομάζεται La Cueva de la Vaca είναι το ιδανικό σημείο για να σταματήσετε για φωτογραφίες. Μπορείτε να περάσετε τη νύχτα στην καρδιά αυτής της ανέγγιχτης ερημιάς σε ένα από τα καταφύγια της ζούγκλας κατά μήκος του Río Tatin, ενός παραπόταμου που ξεπροβάλλει από το Río Dulce ακριβώς ανάντη από το φαράγγι.

Το Parque Nacional Semuc Champey είναι το καλύτερο εθνικό πάρκο για τους λάτρεις του νερού

Βαθιά μέσα στην πυκνή ζούγκλα του διαμερίσματος Alta Verapaz βρίσκεται το Semuc Champey, μια εκπληκτική σειρά από πολυεπίπεδες τιρκουάζ πισίνες στην κορυφή μιας φυσικής ασβεστολιθικής γέφυρας που καλύπτει τον ποταμό Cahabón. Το πάρκο είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά όμορφα μέρη σε όλη την Κεντρική Αμερική, και παρόλο που το να φτάσετε εκεί είναι από μόνο του μια ολοήμερη περιπέτεια, που περιλαμβάνει διάφορες μορφές δημόσιας συγκοινωνίας, το ταξίδι αξίζει τον κόπο.

Το πάρκο έχει ένα ταξίδι 30 λεπτών που περνά μέσα από την καταπράσινη βλάστηση γεμάτη πεταλούδες, τροπικά πουλιά και ιγκουάνα που σκιρτούν και καταλήγει σε ένα θαύμα που έχει εκπληκτική θέα στις φυσικές πισίνες μέσα στο καταπράσινο φαράγγι από κάτω. Αυτό είναι ένα πάρκο για να μείνετε για μια μέρα για να κολυμπήσετε, να κάνετε ηλιοθεραπεία και να απολαύσετε όλη τη γύρω φυσική ομορφιά. Αν και τεχνικά δεν είναι μέρος του πάρκου, τα κοντινά σπήλαια K’anba είναι ένα δημοφιλές πρόσθετο της ημέρας, με πολλές εκδρομές που προσφέρουν βουτιές με κεριά στο υπόγειο σύστημα σπηλαίων του ποταμού.

Απολαύστε κορυφαία κολύμπι και κάμπινγκ στο Parque Nacional Laguna Lachuá

Αυτό το πολύχρωμο τροπικό δάσος στο διαμέρισμα της Alta Verapaz φιλοξενεί την παρθένα και γαλήνια Laguna Lachuá, μια καθαρή, δροσερή τιρκουάζ λιμνοθάλασσα με μια μακριά ξύλινη αποβάθρα που την κάνει ιδανική για κολύμπι. Για να φτάσουν στη λιμνοθάλασσα, οι επισκέπτες πρέπει να κάνουν πεζοπορία στο μονοπάτι μήκους 5 χιλιομέτρων (3 μίλια) του πάρκου μέσα από υποτροπικό υγρό τροπικό δάσος, γεμάτο φύλλωμα και άγρια ​​ζωή. Περιμένετε να δείτε κολίβρια, τάπιρους, μαϊμούδες και (eek!) ταραντούλες.

Μόλις φτάσετε στη λιμνοθάλασσα, θα εντοπίσετε πολλά θαλάσσια πουλιά, όπως πελαργούς, πάπιες, πελεκάνους, τσικνιάδες και ερωδιούς. Το πάρκο είναι πολύ δημοφιλές για ολονύχτια επισκέψεις λόγω του κάμπινγκ ακριβώς δίπλα στη λιμνοθάλασσα (η οποία περιλαμβάνει μια παλάπα όπου οι κατασκηνωτές μπορούν να στήσουν τις σκηνές τους σε περίπτωση κακοκαιρίας). Το κάμπινγκ διαθέτει ανέσεις όπως τουαλέτες, μια «κουζίνα κατασκήνωσης» όπου μπορείτε να ετοιμάσετε γεύματα και έναν φιλικό φύλακα πάρκου σε υπηρεσία 24 ώρες σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης. Ισχύουν κανόνες για την προστασία της λιμνοθάλασσας, συμπεριλαμβανομένης της απαγόρευσης χρήσης εντομοαπωθητικών, σαπουνιών και χημικών αντηλιακών κατά την κολύμβηση στη λίμνη. Δεν επιτρέπεται το ψάρεμα, ούτε η κατανάλωση αλκοόλ εντός του πάρκου.

Το Parque Nacional Tikal είναι το καλύτερο εθνικό πάρκο της Γουατεμάλας

Δεν υπάρχει αμφιβολία για αυτό: Το Tikal θα πρέπει να βρίσκεται στην κορυφή της λίστας με τα μέρη που πρέπει να δείτε στη Γουατεμάλα. Κάποτε πρωτεύουσα των Μάγια, αυτή η εντυπωσιακή αρχαία πόλη ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά το 1848, αν και οι ανασκαφές ξεκίνησαν σοβαρά μόνο το 1951.

Η έκταση των 575 τετραγωνικών μέτρων (6189 τετραγωνικά πόδια) φιλοξενεί περισσότερες από 200 κατασκευές, μερικές από τις οποίες εξακολουθούν να καταπίνονται πλήρως ή εν μέρει από τη ζούγκλα. Το Tikal έφτασε στο απόγειο της δύναμής του τον 7ο αιώνα και τα απομεινάρια του βασιλείου αποτελούν απόδειξη της εξαιρετικής πολυπλοκότητας της κοινωνίας των Μάγια. Τα ανθεκτικά ασβεστολιθικά κτίρια περιλαμβάνουν σπίτια, βασιλικά ανάκτορα, διοικητικά κτίρια και αρκετούς ναούς και πυραμίδες, το πιο εκπληκτικό από τα οποία είναι το Templo IV. Στα 65 μέτρα (213 πόδια) ύψος, είναι ένα αξέχαστο πλεονέκτημα για να παρακολουθήσετε την ανατολή του ήλιου.

Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της Unesco, το Tikal είναι μοναδικό στο ότι εκτιμάται τόσο για την πολιτιστική του σημασία όσο και για την εξαιρετική βιοποικιλότητά του. Λέγεται ότι οι τζάγκουαρ και τα πούμα εξακολουθούν να περιφέρονται στο πάρκο τη νύχτα, ενώ εκατοντάδες είδη τροπικών πουλιών που μπορούν να εντοπιστούν κατά τη διάρκεια της ημέρας, συμπεριλαμβανομένων κολιμπρί, παπαγάλων και τουκάν. Η εμπειρία του να περπατάς μέσα στη ζούγκλα, να ακούς μαϊμούδες που ουρλιάζουν και να θαυμάζεις τα γιγάντια δέντρα ceiba είναι εξίσου αξιοθέατο με τα ερείπια.

Οι περισσότεροι ιστορικοί επισημαίνουν την ξηρασία και την αποψίλωση των δασών ως προς το γιατί η πόλη εγκαταλείφθηκε, αλλά κανείς δεν ξέρει με βεβαιότητα γιατί κατέρρευσε το βασίλειο του Τικάλ. Αυτά τα αναπάντητα ερωτήματα και το μυστήριο γύρω από την ιστορία των Μάγια προσθέτουν μόνο σε αυτή την αξιοσημείωτη εμπειρία.

Ένας (βιώσιμος) οδηγός Instagrammer για το Isle of Skye, θαυμάσια εθνικά πάρκα στη Γουατεμάλα για ερείπια, πεζοπορίες στη ζούγκλα, ηφαίστεια και άλλα